Ik denk dat soms er gewoon geen woorden zijn om te omschrijven hoe machteloos je als naaste bent. Hoe de emoties razen en wisselen van boosheid, naar angst, naar verdriet en wanhoop. Zo graag wil je antwoorden, maar eigenlijk wil je het niet horen. Nooit is het namelijk waar je op hoopt… Het snijt je… Lees verder de kille razernij
Auteur: Voetzoeker
En dan stort de wereld in
Ik ben niet perfect. Ik probeer het wel te zijn. Voor jou, voor mezelf, voor eigenlijk iedereen waar ik om geef. Maar het brengt me niets, niemand is zo goed dat die het steeds perfect kan doen en wanneer je het dan niet lukt of nog niet kan, dan stel je iemand alleen nog maar… Lees verder En dan stort de wereld in
Eenzaamheid
Ik voel me zo eenzaam, wat heeft het lang geduurt voor ik het herkende. Mijn emotie, mijn basis emotie, die er is ookal ben je niet alleen. Wat heb ik lang lopen vechten ertegen, maar nu mag het er zijn zonder de oplossingen aan te dragen voor mezelf en verstand te laten winnen door regulatie.… Lees verder Eenzaamheid
Een handvol triggers
Ken je dat wel ? Dat iemand oprecht zich zorgen maakt omdat je iets doet wat gevaarlijk is voor je? Ken je dat wel? Dat iemand oprecht bezorgd is dat het een keer niet goed komt? Ken je dat wel? Dat iemand anders zijn pijn even ondergeschikt is aan de jouwe? Ken jij dat wel?… Lees verder Een handvol triggers
Excuses fase
Het is er sneller dan je door hebt. Gedachten en angst die je erbij krijgt zonder dat je het wilt. Opeens bedenk je als ze even weg zijn gegaan om wat te doen dat het mogelijk is dat ze gaan gebruiken. Dat dat de echte reden is dat ze weg gaan. Ik heb het online… Lees verder Excuses fase
Het is er weer
Het moeilijkste vind ik de momenten dat mijn hoofd een eigen leven gaat lijden. Ze overvallen je, de twijfels, de vragen, de stortvloed van gedachtes. Je kunt je er niet op voorbereiden, het zuigt je mee in een wereld van onmacht, twijfels, verdriet en wanhoop. De angst voor de antwoorden, angst voor geen antwoorden. Een… Lees verder Het is er weer